Familie Soutberg
Den Helder
2 mei Zaterdag 3 mei 2008: Empire Builder–Milwaukee–Milwaukee Airport  4 mei

Gepland:

Ervaringen:

Iets na zevenen stopt de trein een kwartiertje bij St. Paul–Minneapolis. We gaan even naar buiten, maar gauw weer terug: het is hier nog erg koud. Aan het ontbijt ontmoeten we weer eens mede-buitenlanders (de meeste reizigers zijn Amerikanen): een echtpaar uit Argentinië dat de wereld afreist voor hun handel in antieke tractoren. Ze zijn het grootste deel van het jaar op reis, normaliter per vliegtuig, maar vanuit Minot naar hun bestemming vliegen was zo duur dat ze deze keer per trein reizen.

We rijden intussen langs de Mississippi, met grote stukken ondergelopen land, soms aan beide zijden van het spoor. De attendant klapt voor de laatste keer onze bedden in en verwisselt alvast het beddegoed voor de terugreis. Het is nu nog 300 mijl naar het eindpunt in Chicago, en 200 naar Milwaukee. Her en der heeft het vannacht geregend; bijna een gek gezicht na de droge Plains.

Bij de lunch – de laatste maaltijd op dit traject – hebben we weer gezelschap van een Amerikaans echtpaar dat op familiebezoek gaat. Ze wonen zelf in westelijk Montana, en gaan naar hun dochter in Baltimore. Ze hebben deze winter 170% van de normale hoeveelheid sneeuw gehad, dus bij de eerste lenteregens verwachten ze wateroverlast van de smeltende sneeuw. De cold salad smaakt weer goed, en het laatste uur in de trein gaan we op ons gemak de spullen inpakken, troep weggooien en dan jassen aan. Het is goed koud in Milwaukee, maar gek genoeg zien we allerlei mensen lopen in t-shirt of blote benen. Na een overstap op het moderne station van Milwaukee en een treinritje van 10 minuten staan we te blauwbekken in afwachting van een shuttle van Amtrak Milwaukee Airport naar de vliegveldterminal. De eerste keer is ons verzoek zeker niet begrepen, want als ik na een kwartier voorzichtig informeer wanneer het busje komt zegt de beambte “OK, I'll let them know …”. Het duurt dan nog maar een paar minuten voordat de shuttle er is. We worden afgezet tegenover de locatie voor autohuur waar we morgenochtend een huurauto zullen ophalen, en een tweede shuttle brengt ons naar Best Western Milwaukee Airport. We krijgen een grote kamer met king bed, en het restaurant is naast de deur, dus dineren is simpel. Na de chicken breast met barbecuesaus, aardappelpuree en groente nemen we als dessert ieder een taartpunt; Lida heeft iets met rode vruchten dat red delight heet, en ik neem “Grandma's carrot cake”, dan weet ik ook wat dat is; best lekker. Het hotel heeft een goed draadloos netwerk, dus ik zet mijn verslag van vandaag nog even on-line voordat we gaan slapen.