• Swamp tour;
• Snufje New Orleans;

Ervaringen:

Als we wakker worden schijnt de zon al door de gordijnen. We ontbijten in de tuin van het guesthouse, waar behalve de dadelpalmen ook een bananenboom en ander exotisch goed groeien. Dan gaan we wandelen richting havenfront. Ook straten zonder winkels en bars zijn interessant om doorheen te lopen in dit French Quarter: niet alleen vanwege het beroemde ijzerwerk, maar ook vanwege de vele bloemen en struiken, of apart straatmeubilair. Al gauw staan we aan het water, en maken een foto zoals velen voor ons al hebben gedaan. Een lekker briesje over het water zorgt voor een perfecte temperatuur.

Als we teruglopen is het tegen half een, en we eten Po-Boys bij het Gazole Cafe, waar een drie-persoons bandje (de drummer is a lady) bluesy nummers speelt. De Po-Boys zullen wel gegroeid zijn in de loop der jaren, want ik krijg de mijne maar net op, en Lida moet de helft laten staan. Intussen is de zon hoger en hoger geklommen, dus het licht wordt harder en de temperatuur stijgt. We nemen lekker een uitgebreide siësta. Intussen merk ik dat ik helemaal vergeten ben de swamp tour te bespreken. We besluiten het maar zo te laten, en morgen te bekijken of we het alsnog doen of iets anders bedenken.

In de avond staat er weer een heerlijk briesje, en we lopen een stukje verder dan vanmorgen. Allerlei winkeltjes met de gekste dingen kom je tegen. Aan de kade zien we net de Natchez vertrekken, een icoon van de Mississippiboten. Terwijl er een paar vrachtschepen binnenlopen of vertrekken wordt het donker, en tegen negenen zijn we terug in het guesthouse. Mooi weer om nog buiten te zitten, en terwijl ik dit verslag zit te tikken ziet Lida een gekko. Als ik opsta om te kijken zet ik de stoel net iets te hard neer, dus de gekko schiet weg; gelukkig zit er nóg een in het licht van een buitenlamp, dus ik krijg de kans een foto te maken.