Familie Soutberg
Den Helder
10 mei Zondag 11 mei 2008: Newark–New York v.v.  12 mei

Gepland:

Ervaringen:

Ruim op tijd nemen we de shuttle naar Newark Int'l. Vanuit de Airtrain van vliegveld naar station heb je even een mooi gezicht op het vliegveld met de skyline van Manhattan op de achtergrond. We laten onze tickets van en naar New York via Newark Penn Station omzetten naar Newark Int'l Airport Station (heen een halte eerder instappen, terug een halte later uitstappen), en dan duurt het even voordat we op de trein kunnen stappen. Die heeft relatief gezien de grootste vertraging tot nu toe: bijna een half uur op een totaal van twee-en-een-half uur vanaf Washington. Dit traject zal ook wel gevoeliger zijn voor vertragende invloeden dan de lange-afstandstreinen die we meestal hebben gehad: op dit traject is de gemiddelde snelheid vergelijkbaar met die van Intercity's in Nederland, veel hoger dan die van de lange-afstandstreinen waarin, lijkt het, “inhaalstukken” zitten waar de gemiddelde snelheid volgens de dienstregeling nog geen 30 mph is gedurende een uur of meer. Als de trein daar dan 50, of zelfs 70 mph rijdt kan er veel vertraging worden ingelopen.


Terwijl we wachten komen er steeds meer wolkjes aan de hemel, en het ziet er even uit of het zal gaan regenen, maar zoals zo vaak deze vakantie, als we in New York aankomen is het perfect “toeristenweer” voor Central Park: droog en niet te warm. Met de subway zijn we er in een paar minuten, maar de kaartjes willen niet gemakkelijk door de automaat; uiteindelijk laat een beambte ons via een speciaal poortje door. Als we een meisje in afstudeerornaat zien binnenkomen, compleet met mantel en hoed, valt ons op dat er nog veel meer jongeren aankomen, al of niet met vader of moeder, die een tasje met blauwe mantel (en hoed waarschijnlijk) bij zich hebben voor een diploma-uitreiking (op zondag?) of afstudeerfeest.

Eenmaal uitgestapt op 72nd St hoeven we maar 8th Ave over te steken en we staan in Central Park. Op deze zondag is het gezellig druk. Als we door het park dwalen krijgen we een goed idee hoe enorm groot het is.




Tegen het eind van de middag willen we de subway terug nemen, zodat we nog iets kunnen eten voordat we aan ons laatste treinritje van deze vakantie beginnen. Er staan al heel wat mensen te wachten op B of C line, maar er komen alleen D-line stellen binnen die de andere kant opgaan. Als we meer dan een half uur hebben gewacht vinden we het welletjes; we gaan wel lopen naar Penn Station. Dat blijkt eigenlijk veel leuker dan de metro, vooral als we Eight Avenue hebben verwisseld voor Ninth Avenue. Veel winkels en restaurants, en later, op Columbus Ave, bijna karikaturaal New-Yorks verkeer: taxi's die alle gelegenheden aangrijpen om vooruit te komen, auto's die botweg op de kruising blijven staan, en onophoudelijk getoeter onder de bordjes die $320 boete beloven voor toeteren als er geen gevaar dreigt.


Op Penn Station eten we een pizza en rusten even uit van een hele middag slenteren. Het is al donker als we in het hotel aankomen. We nemen nog een bak koffie en gaan slapen. Beetje vreemd, zo'n laatste dag van de vakantie. Morgen gaan we pakken, naar het vliegveld, en dan maar wachten op het vliegtuig (we zullen pas 's avonds vertrekken).